Anakondaların qədim nəhəngliyi

12.4 milyon il əvvəl, Miosen dövründə tropik Cənubi Amerikada nəhəng anakondalar (Eunectes) yaşayıb. Araşdırmalara görə, o dövrün anakondaları orta hesabla 4-5 metr uzunluğunda olub ki, bu da indiki anakondaların ölçülərinə tam uyğun gəlir. Bu fakt, milyon illər ərzində anakondaların ölçülərinin dəyişməz qaldığını sübut edir.

Miosen dövrünün nəhəngləri

Miosen dövrü, dünyanın daha isti olduğu, geniş bataqlıqların və bol qida mənbələrinin olduğu bir dövr idi. Bu dövrdə anakondalar, nəhəng timsahlar və tısbağalar kimi digər iri canlılarla birlikdə yaşayırdı. Lakin, qlobal istiliyin azalması və yaşayış mühitlərinin daralması nəticəsində timsahlar və tısbağalar yox olsa da, anakondalar bu dəyişikliklərə uyğunlaşıb sağ qalmağı bacarıb.

Fossil araşdırmaları və nəticələr

Kembric Universitetinin Zoologiya Departamentində doktorant olan Andrés Alfonso-Rojas və komandası, Venesueladan tapılmış 183 fosilləşmiş onurğa sümüyünü araşdırıb. Anakondaların bir onurğa sümüyünün ölçüsünə əsaslanaraq ilanların uzunluğunu dəqiq şəkildə hesablamaq mümkündür. Araşdırmalar göstərdi ki, anakondalar tropik Cənubi Amerikada ilk dəfə meydana çıxdıqdan sonra nəhəng ölçüləri inkişaf etdirib və bu ölçülər 12.4 milyon ildən bəri dəyişməyib.

Alfonso-Rojas qeyd edir: "Biz gözləyirdik ki, qədim anakondalar 7-8 metr uzunluğunda, yəni 23-26 fut olacaq. Lakin Miosen dövründə daha isti temperaturda belə daha böyük ilanların mövcudluğuna dair heç bir sübut tapmadıq."

Anakondaların möhtəşəm uyğunlaşması

Anakondalar dünyanın ən böyük ilanlarından biridir və əsasən bataqlıqlarda, çaylarda və Amazon kimi iri su hövzələrində yaşayır. Miosen dövründə Şimali Cənubi Amerika bölgəsi indiki Amazon bölgəsinə bənzəyirdi. Anakondalar üçün ideal yaşayış mühiti və bol qida mənbələri mövcud idi. Bu gün anakondaların sayı azalsa da, onların mövcud yaşayış mühiti və qida mənbələri nəhəng ölçülərini qorumaq üçün kifayət edir.

Nəticə

Anakondaların milyon illər ərzində ölçülərini qoruyub saxlaması, onların möhtəşəm uyğunlaşma qabiliyyətini göstərir. Bu, təbiətin davamlılığını və canlıların dəyişən mühitə necə uyğunlaşa bildiyini anlamaq üçün mühüm bir nümunədir.