JWST ilə Phoenix Qalaktika Dəstəsinin Araşdırılması

James Webb Kosmik Teleskopu (JWST) Phoenix Qalaktika Dəstəsində ulduz yaranmasının sirrini araşdıraraq, unikal soyuma axını nəzəriyyəsini dəstəkləyən sübutlar təqdim edib. Bu tədqiqat qalaktika dəstələrinin xüsusiyyətlərini anlamada mühüm irəliləyişdir.

Soyuma Axını Problemi

Elm adamları uzun müddətdir ki, qalaktika dəstələrinin mərkəzi qalaktikalarında ulduz yaranmasının sürətli soyuma ilə əlaqədar olmasını gözləyirdilər. Lakin müşahidələr göstərmişdir ki, bir çox mərkəzi qalaktikalarda bu proses baş vermir. Bu uyğunsuzluğun səbəbi kimi supermassiv qara dəliklərin yüksək enerjili jetləri göstərilir. Bu jetlər qalaktika ətrafındakı qazı qızdırır və soyuma prosesini ləngidir.

Phoenix Qalaktika Dəstəsinin Xüsusiyyətləri

Phoenix Qalaktika Dəstəsi bu ümumi tendensiyaya istisna təşkil edir. Mərkəzi qalaktika hər il 500 günəş kütləsi qədər qazı ulduza çevirir. Digər qalaktikalarda bu rəqəm adətən 10 günəş kütləsindən azdır. Phoenix həm də 2 trilyon günəş kütləsi ilə ən böyük və ən parlaq qalaktika dəstələrindən biridir. Onun mərkəzi qalaktikası 10 milyard günəş kütləsi ağırlığında supermassiv qara dəlik və güclü jetlərə sahibdir.

JWST Tədqiqatı və Neon VI Emissiyası

JWST Phoenix Qalaktika Dəstəsində araşdırmalar apararaq, qazın soyuma prosesini izləmişdir. Teleskop 300000°C temperaturda olan qazı müəyyən edərək, bu qazın isti və soyuq fazalar arasında körpü yaratdığını aşkar etmişdir. Bu araşdırma nəticəsində JWST neon VI emissiyasını maplaşdırmışdır. MIT astronomu Michael McDonald qeyd etmişdir ki, əvvəlki teleskoplar yalnız qazın ekstremal isti və soyuq fazalarını müşahidə edə bilirdi.

Gələcək Araşdırmalar

Phoenix Qalaktika Dəstəsinin müşahidələri soyuma axını nəzəriyyəsini dəstəkləsə də, bu fenomenin nə qədər tez-tez və nə qədər uzun müddət davam etdiyi sual olaraq qalır. Alimlər daha tipik qalaktika dəstələrini araşdırmağı planlaşdırırlar ki, bu ekstremal mühitləri daha yaxşı başa düşsünlər.

Nəticə

JWST-nin Phoenix Qalaktika Dəstəsində apardığı tədqiqatlar qalaktika dəstələrinin dinamikasını anlamada mühüm irəliləyiş təqdim edir. Bu müşahidələr soyuma axını ilə bağlı nəzəriyyələrə yeni perspektivlər gətirir və gələcək araşdırmalar üçün zəmin yaradır.